Προειδοποίηση
JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 261
Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Συρία
Ο συριακός στρατός ανακατέλαβε σήμερα την Παλμύρα, από όπου εκδίωξε τους τζιχαντιστές του ISIS, οι οποίοι είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους την πόλη αυτή στην κεντρική Συρία πριν από περίπου έναν χρόνο, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο μια στρατιωτική πηγή στην Παλμύρα."Έπειτα από σφοδρές μάχες στη διάρκεια της νύχτας, ο στρατός ελέγχει πλέον ολόκληρη την πόλη της Παλμύρας, συμπεριλαμβανομένης της αρχαίας πόλης και του κατοικημένου τμήματός της. Αυτοί (οι τζιχαντιστές) αποσύρθηκαν", δήλωσε.
Σύμφωνα με την πηγή αυτή, οι μαχητές του ΙΚ "αναδιπλώθηκαν στο Σοκνέ, τη Ράκα και το Ντέιρ αλ Ζορ" τα προπύργιά τους στη βόρεια και την ανατολική Συρία."Οι μονάδες μηχανικού του στρατού εξουδετερώνουν τώρα δεκάδες βόμβες και νάρκες μέσα στην αρχαία πόλη" της Παλμύρας.Οι κυβερνητικές δυνάμεις της Συρίας υποστηριζόμενες από την ρωσική πολεμική αεροπορία εξαπέλυσαν στις 7 Μαρτίου επιχείρηση για να ανακαταλάβουν την Παλμύρα από τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, οι οποίο την είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους τον Μάιο του 2015.
Οι τζιχαντιστές κατέστρεψαν μέρος των θησαυρών της αρχαίας πόλης της Παλμύρας, η οποία έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.
Τα νερά της Μεσογείου είναι πλέον μαρτυρικά διότι μπορούν να αφηγηθούν ιστορίες σκληρές και δίχως καλό τέλος. Αυτά τα νερά μετέφεραν, κάτω από αντίξοες συνθήκες, 56.000 πρόσφυγες τις τελευταίες έξι ημέρες.
Όπως αναφέρει η Telegraph, αυτός ο αριθμός μεταναστών καταγράφηκε τις τελευταίες ημέρες να ακολουθεί τη γνωστή πορεία από την Τουρκία προς την Ελλάδα και πρόκειται για αρνητικό ρεκόρ του έτους.
Η μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών προέρχονται από τη Συρία και έφτασαν με κάθε τρόπο στη Λέσβο, τη Χίο και τα άλλα ελληνικά νησιά. Το γεγονός ότι ο καιρός επιδεινώνεται μέρα με την ημέρα, προκαλεί ρίγη ανησυχίας στις ομάδες διάσωσης και υποδοχής, καθώς αυξάνονται οι κίνδυνοι για ασθένειες, πνιγμούς και θανάτους από το κρύο. Κι όμως, ούτε αυτό πτοεί τους απελπισμένους Σύρους να φύγουν άρον άρον από τη φλεγόμενη πατρίδα τους.
Η εφημερίδα αναφέρει πως την ώρα που αυξάνεται το κύμα εισόδου, η ΕΕ αδυνατεί να χαράξει μια συγκεκριμένη πολιτική ως προς ποια θα είναι η απάντησή της. Η Μέρκελ φαίνεται να έχει λάβει την εντολή να ακολουθήσει μια πιο σκληρή προσέγγιση από ό,τι πρόσφατα. Μετά την Ουγγαρία και την Κροατία που έχουν αποφασίσει να κλείσουν τα σύνορά τους, τώρα και η Σλοβενία επιθυμεί να πράξει το ίδιο στα σύνορα με την Κροατία. «Δεν μπορούμε να δεχθούμε τόσους πολλούς μετανάστες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα», αναφέρει ο πρωθυπουργός της χώρας, Μίτο Τσέραρ. Η Ύπατεια Αρμοστεία του ΟΗΕ, αρμόδια για τους μετανάστες, σημειώνει πως οι περισσότεροι μετανάστες έρχονται από τη Συρία και αρκετοί από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ωστόσο δεν μπορούν να δώσουν εξήγηση για την αυξανόμενη ροή των μεταναστών το τελευταίο διάστημα. Στην πραγματικότητα, ο πόλεμος στη Συρία όσο θα τραβάει σε μάκρος, τόσο μεγάλο μέρος του πληθυσμού να αισθάνεται το πνιγηρό αίσθημα της επικείμενης εξορίας και την απόγνωσης που μόνο η φυγή προς τη θάλασσα μπορεί να κατευνάσει.
Επιπλέον, οι ρωσικές επιθέσεις από αέρος έχουν επιτείνει το ήδη σημαντικό πρόβλημα. Τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν μια μαζική αποχώρηση των Σύρων από τη χώρα τους, κάτι που σημαίνει ότι αυτό το κύμα θα το υποστεί η Ευρώπη. Μόνο στην Τουρκία είναι καταγεγραμμένοι δύο εκατομμύρια πρόσφυγες και ο αριθμός ολοένα και μεγαλώνει.
Πηγή : .http://www.iefimerida.gr
Πώς μια βαθύτερη κρίση της διεθνούς ολοκλήρωσηςκαι συνεργασίας μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτηγια τη δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου συστήματος.
Εκ πρώτης όψεως οι μείζονες σημερινές διεθνείς κρίσεις δείχνουν να έχουν ελάχιστα κοινά στοιχεία. Κάποιες, όπως το δράμα του ελληνικού χρέους, αποτελούν οικονομικές καταστροφές. Αλλες, όπως η κατάρρευση της Συρίας, χαρακτηρίζονται από βαρβαρότητα και πολιτικό χάος. Και κάποιες άλλες, με πιο αξιοσημείωτη περίπτωση τα δεινά της Ουκρανίας, βρίσκονται κάπου στο ενδιάμεσο. Παρά τα όσα ενδεχομένως θέλουν να πιστεύουν οι πολιτικοί ιθύνοντες, όμως, τα γεγονότα αυτά δεν είναι ασύνδετα.
Αντιθέτως, αντανακλούν μια βαθύτερη κρίση της διεθνούς ολοκλήρωσης και συνεργασίας. Κατά τα τελευταία 60 χρόνια ο κόσμος βίωσε μια άνευ προηγουμένου ειρήνη και ευημερία για έναν απλούστατο λόγο: οι χώρες ενσωματώθηκαν οικειοθελώς σε μια διεθνή κοινότητα βασισμένη σε κοινούς κανόνες και πρότυπα. Αλλά αυτή η τάση έχει δώσει τη θέση της σε αποσπασματικές αντιδράσεις στην εκάστοτε κρίση - είτε είναι η λιτότητα είτε ο τοπικός περιορισμός των ζημιών - οι οποίες βασίζονται στην παράλογη υπόθεση ότι προβλήματα όπως αυτά στην Ελλάδα, στη Συρία και στην Ουκρανία θα διορθωθούν τελικά από μόνα τους.
Βασιζόμενοι σε πρόχειρα μέτρα για την αντιμετώπιση κρίσεων, οι παγκόσμιοι ηγέτες μοιάζει να έχουν ξεχάσει πόσο αλληλένδετος είναι πλέον ο κόσμος. Η αναστάτωση ή η στασιμότητα σε ένα μέρος ενός περίπλοκου συστήματος μπορεί να έχει τεράστιες συνέπειες σε κάποιο άλλο, υπό τη μορφή, ας πούμε, μιας προσφυγικής κρίσης ή μιας αύξησης της ανισότητας.
Κρίσεις που διαλύουν, κρίσεις που ενώνουν
Ο οικονομολόγος Αλμπερτ Χίρσμαν είπε κάποτε ότι μια κρίση μπορεί να είναι είτε διαλυτική είτε ενοποιητική. Τα άτομα και οι οργανώσεις που αντιμετωπίζουν αντιξοότητες και δεν έχουν πίστη στους πολιτικούς ιθύνοντες μπορούν είτε να «εξέλθουν» από τους θεσμούς και τις κοινωνίες που τους δεσμεύουν είτε να συσπειρωθούν και να τους αναζωογονήσουν.
Δυστυχώς οι σημερινές κρίσεις μέχρι στιγμής μοιάζει να είναι διαλυτικές. Σκεφθείτε τη φυγή κεφαλαίων η οποία ανάγκασε την Ελλάδα να επιβάλει ελέγχους. Φυσικά οι μηχανισμοί εξόδου όπως η φυγή κεφαλαίων μπορούν να έχουν θετικό αντίκτυπο. Κατά τον 18ο αιώνα η φυγή κεφαλαίων περιόρισε τους ληστρικούς κυβερνήτες. Ο Ανταμ Σμιθ θεωρούσε την αύξηση του κινητού κεφαλαίου ως μια δύναμη η οποία θα ενθάρρυνε την εφαρμογή δημόσιων πολιτικών που εξυπηρετούν το γενικό συμφέρον.
Ωστόσο στον σημερινό διασυνδεδεμένο κόσμο το κεφάλαιο μπορεί να κινηθεί πολύ πιο γρήγορα και προς πολύ περισσότερους προορισμούς διασχίζοντας σύνορα με ένα κλικ. Επιπλέον ο παγκόσμιος χρηματοπιστωτικός κλάδος είναι σε μεγάλο βαθμό αυτόνομος και καθοδηγείται από το προσωπικό συμφέρον και όχι από την επιθυμία να προαχθεί το κοινό καλό. Αλλά η παγκόσμια τάξη δεν είναι σε καμία περίπτωση καταδικασμένη να περιέλθει στο χάος. Η σημερινή κρίση της διεθνούς ολοκλήρωσης μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη για τη δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου συστήματος.
Αυτό έχει συμβεί στο παρελθόν. Πράγματι η παρούσα παγκόσμια τάξη προέκυψε από τις μείζονες κρίσεις της Μεγάλης Υφεσης και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με τις χώρες να οικοδομούν κοινωνικά συμβόλαια και οικονομικούς θεσμούς που θα υποστήριζαν την ειρήνη και την ευημερία για τις επόμενες δεκαετίες. Προκειμένου να εξασφαλίσουμε ότι μια κρίση θα παραγάγει μια τόσο εποικοδομητική ενοποιητική αντίδραση, οι πολιτικοί ιθύνοντες πρέπει να αλλάξουν τη νοοτροπία τους. Αντί να βλέπουν μόνο προβλήματα που πρέπει να περιοριστούν, θα πρέπει να εκλάβουν τις κρίσεις ως ευκαιρία για πρόοδο.
Οχι στη λιτότητα που σκοτώνει την ανάπτυξη
Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα να υιοθετηθούν ορισμένες σημαντικές ενοποιητικές πολιτικές. Στο οικονομικό επίπεδο οι πολιτικοί ιθύνοντες θα πρέπει να σταματήσουν να ρίχνουν δημόσιο χρήμα σε προγράμματα διάσωσης που ωφελούν τους ιδιώτες πιστωτές σε βάρος των φορολογουμένων και θα πρέπει να τερματίσουν τα προγράμματα λιτότητας που σκοτώνουν τις προοπτικές ανάπτυξης και δεν αντιμετωπίζουν το υπερβολικό χρέος.
Πρέπει επίσης να μεταρρυθμίσουν τα φορολογικά συστήματα και να βελτιώσουν τη συνεργασία για τη μείωση της φοροδιαφυγής χρησιμοποιώντας τα πρόσθετα έσοδα για να επενδύσουν σε φυσικές υποδομές και εκπαίδευση. Τέτοια μέτρα θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας σήμερα και θα διασφαλίσουν την ευημερία για το αύριο. Πολιτικά μέτρα είναι επίσης αναγκαία. Η Ευρώπη χρειάζεται ένα πιο δημοκρατικό πλαίσιο που να κρατά τους χρηματοδότες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ομοίως, με τη δυνατότητα ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ να αποτελεί νεκρό γράμμα, η Δύση θα πρέπει να λάβει μέτρα για να αμβλύνει τις εντάσεις με τη Ρωσία προκειμένου να εξασφαλίσει τη συνέχιση της συμμετοχής της στις διεθνείς προσπάθειες για την αντιμετώπιση βασικών απειλών (όπως έκανε κατά τη διαπραγμάτευση της πρόσφατης συμφωνίας για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν). Η μερική αντιμετώπιση των προβλημάτων μπορεί να οδηγήσει σε ένα μόνο αποτέλεσμα: την κατάρρευση. Μόνο όταν οι ηγέτες του κόσμου αναγνωρίσουν την κοινή πηγή και τη διασύνδεση των σημερινών διεθνών κρίσεων θα είναι σε θέση να τις αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά.
Ο κ. Jeremy Adelman είναι διευθυντής του Εργαστηρίου Διεθνούς Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, ενώ η Anne-Laure Delatte είναι ερευνήτρια στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας
Πηγή: http://www.tovima.gr/
Τη σημαία του Ισλαμικού Κράτους ύψωσαν οι τζιχαντιστές στην αρχαία ακρόπολη της Παλμύρας στη Συρία, όπως φαίνεται από φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν από υποστηρικτές τους στο διαδίκτυο.
Οι τζιχαντιστές κατέλαβαν την Παλμύρα την Τετάρτη, μετά από σφοδρές μάχες με τις συριακές ένοπλες δυνάμεις. «Η ακρόπολη της Ταντμόρ (η αραμαϊκή ονομασία της Παλμύρας) υπό τον έλεγχο του Χαλιφάτου» έγραφε η λεζάντα σε μια από τις φωτογραφίες, σύμφωνα με το ΑΠΕ. Σε μια άλλη, ένας τζιχαντιστής χαμογελάει ενώ κρατάει το λάβαρο και στέκεται στο τείχος της ακρόπολης.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν έχει καταστεί δυνατόν να επαληθευτεί η αυθεντικότητα των φωτογραφιών. Φόβοι εκφράζονται για την καταστροφή των αρχαιοτήτων στην Παλμύρα από το Ισλαμικό Κράτος, καθώς οι τζιχαντιστές έχουν καταστρέψει μνημεία σε άλλες περιοχές, καθώς τα θεωρούν «ειδωλολατρικά».
Υποστηρικτές του ΙΚ έχουν αναρτήσει επίσης βίντεο στα οποία οι μαχητές ψάχνουν από σπίτι σε σπίτι στην Παλμύρα για να εντοπίσουν τυχόν στρατιώτες που αποκόπηκαν και έμειναν πίσω, ενώ άλλοι κατέβαζαν πορτρέτα του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και του πατέρα του. Ακτιβιστές ανέφεραν ότι περισσότεροι από 200 Σύροι στρατιώτες σκοτώθηκαν στη μάχη υπερασπιζόμενοι την Παλμύρα.
Στο μεταξύ, στο γειτονικό Ιράκ, σιιτικές πολιτοφυλακές και άνδρες των ενόπλων δυνάμεων ξεκίνησαν σήμερα από μια στρατιωτική βάση κοντά στην πόλη Ραμάντι και κατευθύνονται σε περιοχές που ελέγχονται από τους τζιχαντιστές, ανέφεραν ένας αυτόπτης μάρτυρας και ένας ντόπιος αξιωματούχος. Ενώ όμως οι κυβερνητικές δυνάμεις προσπαθούν να ανακαταλάβουν το Ραμάντι, την πρωτεύουσα της Άνμπαρ, οι τζιχαντιστές προωθούνται προς την κατεύθυνση της Φαλούτζα στην προσπάθειά τους να βρεθούν ακόμη πιο κοντά στην πρωτεύουσα Βαγδάτη.
Πηγή: www.lifo.gr
Απειλούν με καταστροφή την προστατευόμενη από την UNESCO συριακή πόλη
Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει η κυβέρνηση της Συρίας, αλλά και εκπρόσωποι της εφορίας αρχαιοτήτων της Συρίας, καθώς οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από την ιστορική πόλη Παλμύρα που προστατεύεται από την UNESCO.
Σύμφωνα με διεθνή δίκτυα κυβερνητικές δυνάμεις προσπαθούν να αποτρέψουν την επέλαση των τρομοκρατών προς την αρχαία πόλη 2.000 ετών.
Οι Σύροι αξιωματούχοι απευθύνουν έκκληση στη διεθνή κοινότητα να προστατεύσουν τις αρχαιότητες της περιοχής πριν πέσουν στα χέρια των τζιχαντιστών που δεν διστάζουν να καταστρέψουν ακόμα και με μπουλντόζες ανεκτίμητης ιστορικής αξίας γλυπτά και μνημεία.
Η Πλαμύρα που χαρακτηρίζεται «όαση στην έρημο της Συρίας» βρίσκεται βορειοδυτικά της Δαμασκού και είναι γνωστή για την αρχιτεκτονική της, ενώ αποτελούσε δημοφιλές τουριστικό σημείο πριν ξεσπάσει ο εμφύλιος στη χώρα.
Ο διευθυντής της εφορίας αρχαιοτήτων της Συρίας, Μααμούν Αμπντουλκαρίμ, κάλεσε τη διεθνή κοινότητα «να κινητοποιηθεί πριν και όχι μετά την καταστροφή (των αρχαιοτήτων) όπως συνέβαινε έως σήμερα. Εάν το Ισλαμικό Κράτος εισέλθει στην Παλμύρα, αυτό θα ισοδυναμεί με την καταστροφή της, μια παγκόσμια καταστροφή καθώς μπορείτε να κρύβετε τα αντικείμενα όμως πώς θέλετε να προστατεύσουμε την αρχαία αρχιτεκτονική;».
Μιλώντας στο Reuters ο Αμπντουλκαρίμ τόνισε ότι οι μαχητές του ΙΚ «θα καταστρέψουν όλα όσα βρίσκονται εκεί» και προειδοποιώντας ότι αν εισβάλουν στην περιοχή οι τζιχαντιστές «θα καταστρέψουν μνημεία και τάφους».
πηγή: www.protothema.gr